Literatura, czego nie lubicie?

Nyks

Chyba każdy ma swoje upodobania co do budowy książek. Jednych denerwują zbyt długie opisy, innych znowu zbyt małe. Są tacy, którzy kochają książki z obrazkami, a i tacy, którzy wolą sam tekst ^^. Różne bywają gusty.
Jaki jest wasz?
Co was odstrasza od książki, sprawia, że staje się nudna?

lenka

Zdecydowanie udziwniony styl. Przykład? Moja mama uwielbia książki pani Kalicińskiej i sto razy namawiała mnie, żebym przeczytała Dom nad rozlewiskiem. Nie mogę. Jej styl jest dla mnie nie do przełknięcia, nie wiem, to chyba wynika z tego, że ja muszę mieć wszystko pięknie gramatycznie, ładne zdania poukładane i tak dalej. Maniera, z jaką pisze ta kobieta, po prostu odrzuca mnie od książki.

Satu Tähti

Dla mnie książka jest nudna, gdy za dużo jest w niej sielankowej miłości, a za mało problemów. Nie lubię dużej ilości dialogów, bo cóż, nie oszukujmy się, bardzo rzadko owe dialogi wychodzą naturalnie.

Ivet

A ja mam podobny gust z mamą, jeśli chodzi o książki, bo i mnie i ją odrzuca, kiedy łąka rośnie przez trzy strony...

Nyks

Oj tak. Nie ma nic gorszego od krajobrazu nad którym autor rozwodzi się stronami. Trochę można, ale nie popadajmy w fanatyzm ^^'.
Poza tym irytuje mnie, gdy występuje zbyt wiele postaci na zbyt małej przestrzeni. Wtedy następuje przeludnienie i człowiek kompletnie nie może połapać się kto jest kim.

lenka

Ivet, pewnie dogadałabyś się z moim ojcem - on zawsze się tak z Nad Niemnem nabijał, że ptak tam leci przez dwie strony, a Niemen płynie przez dwadzieścia - to jest właśnie najlepszy przykład, że gusta są różne, bo mnie się Nad Niemnem strasznie podobało! xD

Ivet

Ja próbowałam przełknąć Nad Niemnem, naprawdę, ale nie dość, że ta łąka to... to nie, nie dla mnie. ^^

Satu Tähti

Nad Niemnem Podobało mi się! Ja lubię opisy, kocham opisy!

Yumminae

Nie lubię wiedzieć, jak się książka skończy, chociaż nie przeszkadza mi, gdy ktoś mi to powie, po prostu nie gustuję w elementach przewidywalnych. Nie lubię, jak jest za dużo opisów, nie lubię, gdy jest ich za mało (ale złoty środek nie jest ustalany dla wszystkich jeden, ale optymalny dla konkretnego stylu). Nie znoszę romansów, bo ichnia przewidywalność jest już skrajna, a liczba westchnień do atrybutów obiektu westchnień jest przerażająca. Nie lubię historii obyczajowych, bo mnie nudzą, zero twórczej wyobraźni - żyję w tym świecie, po kij mam jeszcze o nim czytać?
W sumie... gdyby się tak nad tym zastanowić, to ja nie lubię całej masy rzeczy. Jak to się dzieje, że w ogóle czytam książki? Dobijający temat.

Ivet

To już wiem, dlaczego gustujesz w fantastyce. ^^

Yumminae

Oj. Wyjawiłam przez przypadek największą tajemnicę świata *wali głowami w biurko*

Paparazzi

Ja lubię dużo dialogów. Opisy też mogą być, ale czynności, a nie, że 'zeszyt leży na biurku z czarnego drewna, który przypomina bezgwiezdne niebo nocą. Okładka jest idealnym kontrastem' - a się wypchajcie! Na tym świecie nie ma ideałów! Heh. Do tej pory jak strasznie nie lubiłam 'Awantury o Basię' były tam takie opisy. Nie mam bladego pojęcia czemu ^^.
W dodatku nie cierpię jak rozdziały są albo za krótkie, jak w przypadku Downa Browna (<- celowe!), albo, które ciągną się niemiłosiernie. Ło, a najlepiej jest jak w ogóle nie ma podziału na rozdziały, bo wtedy nie można się od książki odkleić Wink

.